Hak Teālā Hazretleri buyuruyor:
"Ey Resūl-i Ekremim! Benim kullarım "Rabbi-miz uzakta mıdır, yakında mıdır?"
diyerek sana beni sordukları zaman sen onlara cevap ver ki: Ben onlara pek
yakınımdır. Bana duā eden kulumun duasını kabul ederim. Duā ettiğinde benden
duālarının kabulünü istesinler. Ve bana īman etsinler. Umulur ki onlar īmanları
ve duāları sebebiyle doğru yola vāsıl olurlar ve irşād olunurlar. "(Bakara
Sūresi, 186)
Fahr-i Rāzī, Kāzı Beyzāyi ve Hāzin'in beyānlarına göre ashāb-ı kiramdan bazı
kimselerin: "Ya Re-sūlallah! Rabbimiz bize yakīn ise hafif sesle yahud gizlice
duā edelim. Eğer uzak ise yüksek sesle duā edelim" demeleri üzerine bu āyet-i
celīlenin nāzil olduğu mervīdir.
Başka bir rivāyette ise yahūdilerin: "Yā Muhammed -sallallahu aleyhi ve sellem-!
Sen yer ile gök arasını pek uzak haber veriyorsun. Rabbimiz duāmızı nasıl
işidir?" demeleri üzerine nāzil olduğu mervīdir. Bu sebeb-i nūzullere göre
āyetin ma'nası şöyle olur:
"Ey Resūlüm! Benim kullarım sana benim evsāfımdan suāl edip Rabbimizin lutfu
bize yakın mı? Duāmızı gizlice kendi iēimizde mi yapalım? Yoksa uzakta mı?
Duamızı yüksek sadā ile yapalım? dediklerinde: "Sen onlara Benim tarafımdan
cevāb ver. Ben onların gizli duālarını işitirim. Zira Benim ilmim onlara pek
yakındır. Bināenaleyh onların işlerini bilip sözlerini işiterek hallerine
muttali' olduğumdan duā eden kimsenin duāsı ihlās üzere olursa icābet ederim. Şu
hālde onlar benden icābet talep etsinler. Ben de onlara icābet ederim. Senin
vāsıtan ile onları īmana davet etdiğimde derhal īman etsinler. Zīra ben onların
duālarına icabet edince onların da benim da'-vetime icabet ve emrime itaat
etmeleri vācibdir ve onlar davetime icabetle doğru yolu muhakkak bulurlar."
| 